جواب تمرین نگارش ششم-درس دهم:عطّار و جلال الدّین محمّد

نگارش ششم صفحه63

1-با حروف آخر هر واژه،مانند نمونه واژه های جدیدی از متن درس بنویسید.

هیجان انگیز–زیارت–تعجب–برخیز-زادگاه-هیجان-نیشابور

[divider style=”solid” top=”20″ bottom=”20″]

صفحه64

2-با توجه به متن درس،غلط های املایی را پیدا کنید و شکل درست آن را در جدول بنویسید. 

محمّد و پدرش برای یک سفر تولانی (طولانی) صمرقند (سمرقند) را ترک کردند.

محمّد از هر فرستی (فرصتی) برای آموختن استفاده می کرد.

عطّار نصخه ای (نسخه ای) از کتاب اصرارنامه (اسرارنامه)ی خود را به محمّد هدیه داد.

بهاءالدّین به سفارش عطّار مراغب(مراقب)محمّد بود؛چون او آینده ی درخشانی داشت.

3-کدام یک از شعرهای زیر مثنوی است؟دلیل بیاورید.

شعر ب-زیرا هر بیت برای خود قافیه ی جداگانه دارد که متفاوت از بیت های دیگر است.

[divider style=”solid” top=”20″ bottom=”20″]

صفحه65و66

1-جمله های زیر را به طور مناسب کنار هم قرار دهید.با اضافه کردن کلمه ها و جملات دیگر یک متن معنی دار بنویسید.

کسب رضای خدا را می توان بزرگ ترین خوشبختی محسوب کرد.با جهد و کوشش می توان رضای خالق بی چون را جلب نمود و با صبر و کوشش،می توان به خوشبختی رسید.آری تلاش و کوشش در راه فرمانبرداری از خدای یگانه و خدمت به خلق،رضای خدا و در نهایت خوشبختی ما را در پی دارد.فرمانبر خدا و نگهبان خلق بودن،حسّ خوبی به انسان ها می دهد.برای نیل هدف والای رضایت خداوند،راه های متعددی وجود دارد.دوری از غرور و تکبّر و تلاش در جهت جوانمردی و  کسب علم یک از هزاران راهی است که می تواند این مهمّ را به بار آورد.دعوی برتری از دیگران و کبر،انسان را از همه ی افراد پست،پست تر می کند. همچنین جوانمرد بودن و آدمیت از نشانه های علم است که در انسان جلوه می کند.

2-چه ارتباطی بین کتاب و درخت وجود دارد؟چند نوع از این ارتباط ها را بنویسـید.(هر طور که دل تان خواست می توانید بین آنها ارتباط برقرار کنید.)

صفحات کتاب از کاغذهایی تکشیل شده که خود از چوب درختان ساخته شده اند.

هم کتاب و هم درخت مفید هستند.کتاب با مطالب و نکات آموزنده اش و درخت با میوه ها و سایه اش.

هر دوی آن ها به آسانی توسط انسان های جاهل از بین می روند.

کتاب میوه ی علم و دانایی دارد و درخت میوه ی خوراکی.

کتاب روح ما را تقویت می کند و درخت جسم را.

درخت ها اکسیژن تازه تولید می کند و کتاب ها افکار تازه.

[divider style=”solid” top=”20″ bottom=”20″]

صفحه67

2-برداشت خود را از«چو خواهی که نامت بود جاودان      مکن نام نیک بزرگان نهان»در یک بند بنویسید.

هر فردی برای جاودانه شدن نام و آوازه اش می بایست همواره از بزرگان عرصه ی خود یاد کند و با سرمشق گرفتن از آنها و به نیکی یاد کردنشان،به جاودانه شدن نام خود کمک کند.در حقیقت نباید به کار بزرگان بخل و حسادت ورزید و ارزش کارهای آن ها را زیر سوال برد و خدمت هایشان را نادیده گرفت.فردی که نسبت به این موارد بی توجّهی کند و از یاد کردن بزرگان خودداری کند،هرگز در بین مردم نام نیکی نخواهد داشت و نمی تواند به جایگاه والایی برسد.